Wij hebben een eigenwijze dochter. Heel erg eigenwijs zelf. Vaak kijken mijn man en ik elkaar aan en vragen wij ons af waar dit kind vandaan gekomen is. Natuurlijk hoor ik regelmatig verhalen van mijn moeder over hoe ik was. Zie ik hoe onze dochter behoorlijk veel karaktertrekjes van mijn zusje heeft. En luister ik naar de verhalen van mijn schoonouders over hoe mijn man was. Ze heeft van iedereen een beetje maar dan in het kwadraat.

Onze dochter die zal het wel redden in deze maatschappij. Als ze iets niet wilt, verdomt ze het te doen. Niemand kan haar forceren iets te doen wat ze niet wilt. Zo had ze op school bij de start van de Kinderboekenweek een voorstelling. Ze mocht een liedje zingen maar ‘moest’ van de juf ook voor aan staan. Absoluut niet dat dat zou gebeuren had ze besloten. Met veel moeite kreeg ik haar naar school. Het lukte maar alleen omdat ik had aangegeven dat ze nooit iets tegen haar wil hoeft te doen. Dus besprak ik met haar dat ik tegen de juf zou zeggen dat zij het écht niet fijn vond om vooraan te staan. Gelukkig had de juf er begrip voor, vertelde ze dat ze nooit iets tegen haar zin hoefde te doen én waren er genoeg andere kindjes die wel heel graag in de spotlights wilde staan. Ik liet mijn wekelijkse spinning les ervoor vallen en bleef kijken. Alle 22 kindjes in haar klas stonden op het podium. Zij zat als enig kind achterin op het podium. Zolang niemand haar maar zou zien. Evengoed stond ik daar als trotse moeder.

Een groot deel van haar power karakter komt van zichzelf. Ondanks haar felheid kan ze ook een zachte kant hebben. Zo is er een jongetje in haar klas, ik noem geen namen, die last heeft van overgewicht. Een paar weekjes geleden moest zij naar logopedie en de praktijk zit boven een fysiotherapie praktijk. Een deel van het raam is afgeschermd in verband met de privacy  maar het viel mijn dochter in één keer op dat er kinderen aan het sporten waren. Dus dook ze naar beneden om te kijken wie er allemaal aan het sporten was en zag ze direct dat haar klasgenootje ook bezig was. Ik legde  uit dat dit niet netjes was maar ze is een speedy gonzales dus ik was te laat. Ze zei dat haar klasgenootje aan het sporten was en concludeerde dat dit wel zou kunnen zijn omdat hij een beetje te dik is. Ik vroeg of hij ermee wordt gepest en toen vertelde ze het volgende verhaal. Zij was met haar BFF buiten aan het spelen toen T. haar beste vriendje tegen dit klasgenootje zei dat hij te dik is. Mijn dochter was het schijnbaar- en gelukkig-  helemaal niet eens met zijn opmerking waarop zei tegen hem zei dat ze niet meer met hem zou spelen en hij het andere jongetje met rust moet laten omdat dat helemaal niet leuk en netjes is om te zeggen. Ze was op dat moment klaar met T. en speelde verder met het andere kindje. Ik was trots op mijn dochter en gaf haar een high five! Ze begreep daarom ook heel goed waarom dat kindje aan het sporten was, zodat hij zich dan beter voelt.

Onze dochter doet wat ze wilt. Sinds haar schaar en haar incident heeft ze besloten om haar haar nooit meer zo lang te laten groeien. Ze kamt het zelf, wilt het het liefst zo wild mogelijk hebben en vind het maar ‘stom’ om meisjeskleren aan te doen. Het interesseert haar niet wat anderen van haar denken en vaart haar eigen koers. Trouwen? Daar gaat ze zeker niet aan beginnen en ze ziet wel of ze later van jongens of meisjes gaat houden. Iedere dag is weer een cadeautje om ervaringen mee te mogen maken met deze meid en wij genieten met volle teugen van haar (én onze zoon natuurlijk).

Als ik verhalen van mijn moeder mag geloven maar ook verhalen van mijn schoonouders heeft ze het eigenwijze en ondeugende van mijn man en ik geërfd. Mooi verdeeld zou ik zeggen maar vooral zo laten. Als we zeggen dat ze iets moet krijgen wij als antwoord: “niets moet”. Maar dit heeft ze wel voor de volle 100% van haar vader. Intussen is hij 40 en zegt hij dit nog steeds. Het valt niet altijd mee hier in huis maar we weten in ieder geval zeker dat wij ons niet druk hoeven te maken om dit kleine meisje. Zij gaat het wel redden in deze maatschappij en gaat doen wat zij wilt. Wat haar gelukkig maakt. En wat is mooier dan moeder zijn van een kind die zelf ook heel gelukkig is en dwarrelt door het leven als een vlindertje? Niets is mooier dan dit kan ik uit ervaring zeggen..