mijn zusje en ik

Alhoewel wij nog jong zijn, denk ik al geruime tijd over een testament. Niet iets waar mensen zo 1-2-3 aan denken. Maar sinds wij kinderen hebben, vond ik het wel tijd om even stil te staan bij dit bijzonder papiertje. Want ja, het zijn maar een paar A4-tjes. Met een complex inhoud. Je moet namelijk nadenken over de dood want daar draait het uiteindelijk om bij een testament. Nu is de dood niet een fenomeen waar ik graag over nadenk. Daarom ging het laten opstellen van een testament bij mij gefaseerd te werk.  

Ik begon met het nadenken over mijn kinderen. Immers, zij zijn de reden dat ik overgegaan ben tot het laten opstellen van een testament. Mijn man en ik zijn niet van plan om er op kort termijn tussenuit te piepen maar je weet het nooit. Het leven is onvoorspelbaar en ik ben een beetje een control-freak. Want wat gebeurt er met je kinderen als jij er als opvoeder niet meer bent? Ik wil het graag zo goed mogelijk geregeld hebben en gelukkig kan dat. Dus begon ik er op een avond over met mijn wederhelft. Het was een onderwerp wat uit de lucht kwam vallen vond hij. Begrijpelijk. Dé vraag waar  hij uiteindelijk om draait is: wie vertrouw je je kinderen toe als jij er niet meer bent? Waar zullen je kinderen zich het meest op hun gemak voelen? Bij wie vinden ze steun en troost omdat hun ouders er plots niet meer zijn? Mijn man had geen antwoord maar ik had een suggestie. 

Mijn zusje is een levensgenieter. Ze houdt van het leven en viert het leven. Het is één groot feest. Toen ze tot 5 jaar geleden nog in Amsterdam woonde, tegenover haar ‘vriendinnen’,  de Zuid-Amerikaanse prostituees, verbaasde ik mij erover hoe heerlijk ze uit kon gaan. Paradiso was haar tweede huis. Concerten en festivals, daar houdt ze van. Beyoncé, Snoop Dogg, Appelsap, maar een handjevol van waar ze allemaal naartoe ging. Ik kon haar niet bijbenen. Voor mij was het eigenlijk niet eens het nadenken waard: met zo een gekke bijzondere tante zou het wel goedkomen met mijn kinderen.  

ze is ook sterk

Ik wil het nogmaals benadrukken, het is niet te bedoeling dat er wat met mij of mijn man gebeurt. Maar sinds oktober dat alle papieren getekend zijn en het officieel is dat mocht er wat gebeuren, onze kinderen naar deze gekke tante gaan, is er meer rust over mij heen gekomen. Ieder kind heeft namelijk zo een gekke tante nodig in zijn of haar leven. Nu ze zelf moeder geworden is, is ze een beetje anders. Een beetje maar want al is Imani, mijn mooi neefje pas 4 maandjes oud, ze haalt de gekste capriolen met hem uit. Hij heeft rompertjes van Tupac, ze heeft hem vernoemd naar haar favoriete rapper, hij heeft een collectie met kleertjes en sportschoentjes waar anderen ‘u’ tegen zeggen, en ze zingt hele gekke liedjes tegen hem. Ze heeft een fantastisch verantwoordelijkheidsgevoel, maar ze  is wel wie ze is, ze is rete eerlijk én blijft van haar slaap houden, ondanks dat ze een baby heeft, ze is gék op haar zoon en is een geweldige moeder én stiefmoeder voor haar 8-jarig stiefdochtertje. Precies degene naar wie ik op zoek was en degene die ik mijn kinderen zou toevertrouwen. Gelukkig hoefde ze er zelf niet over na te denken en zei ze direct ja. Ik gaf aan dat het ook de bedoeling was dat ze dit met haar aanstaande echtgenoot moest bespreken want daar dacht ze dan weer niet over na. Ik hoop niet dat bij het lezen van deze blog mijn aanstaande zwager er nu pas achter komt waar mijn zusje ja op heeft gezegd! 

de juiste beslissing

Nu zijn mijn kindjes al wat ouder. Ik wilde ze dus vertellen dat er een testament was, wat het betekent en wat er zou gebeuren mocht er ooit wat met mij en mijn man gebeuren. Ik had verwacht dat ze verdrietig zouden zijn, drama zouden maken maar nee, toen ik vertelde dat tante Chiarra voor ze zou zorgen, werd er direct gejuicht, omhelsden ze elkaar en bleef ik voor joker voor ze staan. Niet direct wat ik had verwacht. Nadat ik van dit tafereel bekomen was, kreeg ik een glimlach op mijn gezicht. Ik had het niet beter kunnen doen. 

trotse tante

Onze kindjes zijn 23, 10 en 8. De oudste woont al op zichzelf en redt het prima. De jongsten nog niet. Wij zijn van plan om hun te zien trouwen, carrière te zien maken, we hopen ooit opa en oma te mogen worden. Maar mocht het leven zo lopen dat er wat met ons gebeurt terwijl ze nog jong zijn, dan vertrouwen wij erop dat ze goed terecht komen. 

Bij die gekke tante op Curaçao.