Lieve Sisi,

En zo ben je alweer 3. 3 jaar geleden maakte je ons voor het eerst opa en oma. Nog nooit voelden negen maanden zo lang voor je werd geboren. Gelukkig voor ons- nou ja, iets minder leuk voor jou en je mama- werd je iets eerder geboren. Zelden had ik zo een kleine baby gezien: je paste zo in de twee handen van je opa. Vanaf het moment dat opa je zag, was hij verliefd. Gingen we met je wandelen, droeg hij je in de draagzak en wandelden we door Rotterdam met je in het park. Eenmaal in het winkelcentrum, werd opa wel een beetje gek aangekeken: qua leeftijd kon hij er wel mee wegkomen maar je prachtige mokka huidskleur paste toch helemaal niet bij opa’s melkwitte huid? Opa zat er niet mee want hij keek vooral naar jou.

Nu je groter wordt, verwonderen wij ons hoe slim je bent: maar eerlijk is eerlijk: je mama doet wel heel erg je best om je zo vindingrijk en leergierig mogelijk op te voeden. En gelukkig heb je je mama’s hersenen: je was snel in alles: snel in lachen, brabbelen, je omdraaien van je buik naar je rug en terug. Snel in het tellen, bijzondere vragen stellen, lopen. Okay, je mama was wel wat sneller in het lopen en praten maar wat oma eigenlijk wil zeggen is: oma is zo vreselijk trots op je. De liefde en trots is zó groot dat ik het dagelijks hardop wil roepen!

Je mag best weten dat oma stiekem een paar keer in de week naar huizen zoekt die dicht bij die van opa en oma is: wie weet verhuizen jij, papa en mama wel naar ons in de buurt! In de tussentijd blijft oma wel een uur en drie kwartier rijden naar jullie toe om mee te gaan naar voetjebal. Of om je op te halen of weer naar huis te brengen.

Nog nooit voelde mijn hart zo vol als dat ik bij je ben en je aan oma zegt ‘met oma mee naar huis’. Of dat ik video bel en je een grote glimlach op je gezicht krijgt zodra je mij ziet.

Lieve Sisi, sinds je er bent, heb je ons zóveel rijker gemaakt! Voor je er was, wist ik niet dat ik nog zoveel ruimte had om van iemand te houden. Ik ben trots op je, houd van je en kijk zo uit naar de komende jaren.

Hieperdepiep..hoeraaaa.

Liefs,

oma