Mijn dochter is geen fan van speelgoed. Als ze een speelgoedwinkel binnenloopt doet ze dat omdat alle kleuren in een dergelijke winkel toch een aantrekkingskracht hebben. Een half uur later loopt ze met haar schouders hangend naar beneden, zwaar teleurgesteld weer naar buiten. Waarom? Omdat ze niets heeft kunnen vinden wat haar boeit. Zij is daarom één van de weinige kindjes die nooit vraagt om naar een speelgoedwinkel te gaan. Gemakkelijk? Eigenlijk niet want kindjes willen niet anders zijn dan andere kindjes. En dat is ze wél.

Maar wat vindt deze kleine meid dan wel leuk? Knuffels! Met knuffels maak je haar enorm blij! Je ziet het al aankomen: ze heeft een hoop knuffels in haar kamertje. En als kleinste kamertje in ons huis lijkt haar kamertje al op een dierentuin. Gelukkig heeft ze een bureau waaronder alle knuffels logeren. Scheelt ruimte. Het feit dat onze dochter niet van speelgoed houdt, maakt het voor ons eigenlijk wel lastig. Vooral nu Sinterklaas alweer bijna op zijn stoomboot stapt om richting ons kikkerlandje te komen. De speelgoedreclames vliegen je om de oren, hele catalogussen van 200 pagina’s dik zijn weer verkrijgbaar bij speelgoedwinkels, één en al speelgoed!

In 2016 werd er een klein robot hondje gelanceerd. Bentley. Onze dochter was direct verliefd. Vooral omdat ze al langer vraagt om een huisdier maar wij geen huisdier ouders zijn. Bentley was klein, duur, schattig, duur, luisterde naar enkele commando’s, duur, maakte rondjes, duur en zag er lief uit, en was duur. Ongelofelijk hoeveel speelgoedwinkels durven te vragen voor speelgoed. Bentley kostte maar liefst tegen de €90! Ze bleef om Bentley vragen, wij bleven weigeren. Toen vroeg ze de Sint om Bentley. Wij gaven aan dat de Sint niets kon beloven. Door de komst van veel vluchtelingenkindjes moest hij zijn tijd en geld beter gaan verdelen en dure cadeautjes hoorden daar niet echt bij. Ze begreep het deels maar ook weer niet. Ze wilde Bentley.

Sinterklaas kwam en ging (het laatste duurde mijn inziens te lang!) maar helaas geen Bentley. Ze was zwaar teleurgesteld maar wij konden het verklaren en hadden er begrip voor. En toen was ze bijna jarig. Onze tip: vraag centjes omdat je voor Bentley spaart. Dat deed ze en op een gegeven moment had ze voldoende centjes voor Bentley. Ondanks dat wij het heel veel geld vonden voor een kindje vond mijn man ook dat het haar centjes waren. Dus reden wij op een dag naar de speelgoedwinkel in ons dorp en zagen wij Bentley midden in de winkel staan. In de aanbieding! Zij kocht Bentley en was heel erg gelukkig.

Nu onderbreek ik deze blog om jullie wat meer te vertellen over onze dochter. Ze is geen speelgoedfan maar kan haar aandacht ook niet lang vestigen op één ding. Dit betekent dat ze vrij snel uitgekeken is op waar ze ook mee bezig is of wat ze ook gekocht of gekregen heeft. Helaas betekende dit dat Bentley na ongeveer vijf dagen al veel minder aandacht kreeg, na twee weken al bijna geen aandacht meer en na een maand lag Bentley onder haar bureau in de mand waar alle verwaarloosde knuffels liggen. Ze vroeg al bijna een jaar om Bentley.

Mijn man en ik vonden het zonde. Ook zonde van haar centjes. Dus wachtten wij nog een paar maandjes af totdat ze nooit meer naar Bentley keek en zette Bentley op Marktplaats. Op zoek naar een ander kindje die Bentley meer aandacht zou geven. Wij vonden dit baasje vrij snel en verkochten Bentley voor €40. Toen Bentley opgehaald werd, vond de transactie in de gang plaats. Dit gebeurde allemaal namelijk achter de rug van onze dochter om. En onze dochter zat ten tijde van de transactie op nog geen 3 meter er vandaan. Het moest dus in alle geheimzinnigheid gebeuren.  Het geld dat wij ervoor vingen, ging overigens weer keurig haar spaarpot in.

Het is inmiddels al bijna een half jaar geleden dat wij Bentley een ander huisje gunden. Het is bizar maar onze dochter zoekt sinds die tijd naar haar hondje. Nooit eerder maakten wij dit mee maar deze keer is anders. Ze kan Bentley nergens vinden en wij zijn al zo diep in deze web verstrikt geraakt dat wij niet meer terug kunnen. Gisteren nog vroeg mijn man: “zullen wij het dan toch maar zeggen?”. Mijn antwoord was “NEEEEEE, dan geven we toe dat wij gejokt hebben and she won’t take it well!”

Het is een lastige. Bentley houdt ons al enige tijd bezig. Maar dit kleine meisje mist Bentley en zoekt een vervangend hondje. Ouderschap is niet altijd gemakkelijk. Maar je gaat door want je hebt geen keus. Als ze 15 of 16 is, zullen wij het haar eerlijk vertellen. Ik weet nu al dat ze ons het dan nóg kwalijk zal nemen. Want wat zoekt dit kleine meisje nog steeds verdrietig naar haar hondje..