Op de behandeltafel van mijn Curaçaose fysiotherapeut

Mijn man gelooft niet in fysiotherapeuten. Oftewel, dat ze een verschil kunnen maken. Ik echter wel. Ieder zijn eigen beroep en expertise. Lang geleden, toen ik een puber was: jong en fearless reed ik paard. Ik deed mee aan wedstrijden en vond de springwedstrijden het allerleukst. Maar ooit gaat het mis en dat gebeurde ook. Mijn paard weigerde over een sprong te gaan en stond plots stil. Maar ik niet dus ik viel. Op mijn rug en dat is precies waar de ellende begon. In eerste instantie leek er niets aan de hand te zijn maar de rugklachten lieten niet te lang op zich wachten. Dankzij mijn vader zijn connecties in het ziekenhuis kon ik al vrij snel een foto laten maken.

Los van het feit dat mijn rug een bijzondere vorm bleek te hebben, bleek er inderdaad naar aanleiding van de val een en ander mis te zijn. En daar heb  ik nu, bijna 30 jaar later nog steeds last van. Op Curaçao ging ik nooit naar een fysiotherapeut maar eenmaal in Nederland wonende, deed ik dat wel. En vaak met goed resultaat. Toen ik eenmaal zwanger was (gebeurde niet vanzelf en zeker niet snel) kreeg ik aan het einde van mijn zwangerschap ook weer klachten. Om ervoor te waken dat ik geen bekkeninstabiliteit zou krijgen, mocht ik ook weer regelmatig naar de fysio. Bij de laatste zwangerschap ook weer want mevrouw in mijn buik bleek een hele grote baby te zijn en had ik dus een hele grote en zware buik. Eenmaal bevallen ging ik een aantal weken later door mijn rug dus mocht ik wéér op de inmiddels bekende tafel liggen.

Ik loop hun deur nog nét niet plat. Maar ik merk wel dat het een zwakte blijft. Een aantal jaar geleden kreeg ik geleidelijk aan ontzettend veel pijn in mijn rug en kwam de huisarts er niet geheel uit of ik een hernia had maar de herniaklachten had ik in ieder geval wel. De pijn was onbeschrijfelijk. Dankzij zware medicatie, namelijk spierverslappers, ging het over na een maand of 2. Mogelijk is het gestart door een verkeerde houding in het vliegtuig: ik heb namelijk veel last van vliegangst en de pijn startte inderdaad toen ik vrij krampachtig zat tijdens een vlucht van Curaçao naar Nederland. Sindsdien schrijft mijn huisarts mij kalmeringspillen voor als ik moet vliegen.

Maar vorig jaar begon het toch weer. Heel toevallig toen ik op het vliegveld was op Curaçao, weer onderweg naar Nederland. Het heeft lang geduurd voor er een diagnose was gesteld. Diagnoses zijn niet altijd nodig maar soms wel handig. Ik weet het nog goed: ik was middenin een overleg toen de neuroloog mij belde met de uitslag van de MRI. Zijn antwoord verbaasde mij. Hij gaf aan dat er namelijk heel duidelijk een hernia te zien was op de MRI. Ondanks dat er eindelijk een diagnose was, was ik toch echt een paar uur van slag. Ik heb al 15 maanden aanhoudende rugpijn. De ene keer erger en ik heb gelukkig ook pijnvrije dagen. Maar het is zwaar irritant. Vooral omdat ik ook een uitstralende pijn in mijn been heb. Ik betaal mij blauw aan fysiosessies en de pijn belemmert mij om te  doen wat ik graag wil doen wanneer ik het wil doen.

Het ging eindelijk een tijdje goed en ik sportte ook weer heerlijk tot ik tijdens het stofzuigen van mijn auto weer door mijn rug ging. Na flinke fysiotherapie en toch weer spierverslappers, was de scherpe rand ervan af na een week. En toen kwam ik weer naar Curaçao en viel ik na een maand op mijn rug. Mijn man vroeg droogjes hoe ik dát nou weer voor elkaar had gekregen. Nou, heel simpel zei ik. Ik stond onder de douche en was vergeten om de shampoo mee te nemen in de douche. Dus stapte ik op mijn moeder haar badkamertegels om het te pakken, niet wetende dat je er heel gemakkelijk kan uitglijden. En dat gebeurde. Ik kwam half op mijn billen en half op mijn rug terecht. Totaal niet handig als je al pijn in je rug hebt. Die middag en avond voelde ik behalve stijfheid niet heel veel. Maar de volgende dagen was het soms niet uit te houden. En moest ik weer een afspraak maken met een fysio hier. Gelukkig was ik enigszins al voorbereid naar Curaçao gekomen want mijn rug kennende had ik op de voorhand al rondgevraagd naar verschillende fysios.

Toch wel de beste fysiotherapeut die ik tot nu toe gehad heb

Sinds een maand kom ik twee keer per week bij mijn lokale fysio Ronald. Ik heb nog nooit zo een goede fysiotherapeut gehad. In plaats van direct op de tafel te moeten liggen de eerste keer en dat er aan mijn rug werd gezeten, volgde er een uitgebreide intake. Mijn afspraken duren nooit extreem lang én ik mag gewoon mijn kleren aanhouden maar ik loop herboren naar buiten. De sessies zijn lang niet altijd pijnloos en ja, óók hier krijg ik oefeningen mee naar huis maar ik krijg iedere keer weer goede adviezen. Bijvoorbeeld wat ik het beste kan doen als ik moet niezen. Bukken doet enorm zeer dus kreeg ik daarvoor weer goede adviezen. Hij geeft mij standjes als ik teveel heb gedaan en mijn rug het moet ontgelden. Ik mag geen ingewikkelde schoenen aan want anders duurt het te lang voor ik ze aanheb en dat betekent ook weer lang bukken. Ik moest mijn mini spinning marathon afzeggen want de tijd was er écht niet rijp voor.

Ondanks dat Ronald streng kan zijn gaat er geen sessie voorbij dat hij niet om mij lacht of ik niet om hem. Ik heb een extreem lange boekenlijst meegekregen dus er is leeswerk aan de winkel en we delen beiden onze droge humor. Ik heb hem maar gevraagd of hij getrouwd is want ik vond hem wel een geschikte kandidaat voor mijn moeder maar helaas pindakaas, already taken. Ik kijk er naar uit om die kant op te gaan want ik weet dat mijn rug veel prettiger aanvoelt als ik daar weer weg ga. Ik weet dat ik voor altijd een fysio-klant zal zijn. Maar het maakt het veel draaglijker als er meer Ronalds in de fysio-wereld zouden zijn. Mét dezelfde humor het liefst erbij. En ook nog de gezamenlijke passie voor het lezen want dat vind ik wel prettig eerlijk gezegd. En nu, op naar de vier Curaçaose fysio sessies die mij nog resteren. Hopelijk houdt mijn rug het deze keer wél goed als ik over twee weken weer in het vliegtuig stap. Want Ronald blijft namelijk hier. Gelukkig heb ik al een fysiotherapeut gevonden die volgens dezelfde methode werkt als Ronald. Heb ik toch nog een beetje dezelfde fysiotherapeut waar ik woon.