6 taarten en 32 cupcakes
11 jaar geleden kreeg ik een geweldig cadeau. Ik was namelijk net bevallen van onze zoon. Tenminste, mooi cadeau? Natuurlijk was ik (enorm!) gelukkig en dreef ik op een roze/grijze (eerlijkheid!) wolk. Maar jeetje, wat was ik lichamelijk een wrak. Ik had nog nooit zo een verjaardag meegemaakt. Ik weet het nog heel goed: ik was net een dag bevallen en had overal spierpijn. Echt oooveral! En ik wist niet waar het vandaan kwam. Mijn halfzus, zelf kinderarts, belde mij de volgende dag op om te vragen hoe wij hadden geslapen. Ik vertelde haar dat ik oooveral spierpijn had. Het kwartje was bij mij nog niet gevallen tot zij het zei. Maar natuurlijk: ik heb tijdens de bevalling spieren aangespannen die ik waarschijnlijk nooit eerder gebruikt had. In ieder geval was die mysterie opgelost.
10 dagen na de geboorte van zoon Finn was ik jarig. Gelukkig waren mijn ouders er om te helpen. Want ik moest en zou het enigszins vieren. Maar eigenlijk wilde ik alleen maar op bed liggen. Want hoe jarig kan je je voelen als je het gevoel hebt als het de EOD (Explosieven Opruimingsdienst Defensie) daaronder niet gelukt is om een bom te ontmantelen? Dat er een ernstig voorval heeft plaatsgevonden? Dáár beneden? Nee, zo jarig kan je je niet voelen. Maar je doet je best.
2 jaar later. Omdat wij dachten dat wij op natuurlijke wijze geen kinderen konden krijgen, hadden wij ook nooit gedacht dat ik 2 jaar later weer op het punt stond om te bevallen. Deze keer was ik wel zwanger toen ik jarig was maar kon ik bijna niet lopen van ellende. Ik werd aangezien voor een zwangere van een meerling en dat kon ik mij goed voorstellen want jeetje, wat had ik een dikke buik! Ik kon niet bukken en ook mijn 2-jarige niet verschonen. Ook die verjaardag was zwaar. Gelukkig beviel ik 6 dagen later.
Sindsdien is het een drukte van jewelste startend eind maart en eindigend begin april. Want zoonlief is 21 maart jarig, ik 10 dagen later en 6 dagen daarna onze dochter. Er is een tijd geweest dat ik gewoon alle verjaardagen in 1 propte en het gezamenlijk vierde maar op een gegeven moment hebben die kinderen een eigen wil en willen ze het ook wel apart vieren. Nu ze ook nog op school zijn moet het ook op school uiteraard gevierd worden dus het is niet altijd even rustig deze dagen. Ik dank Pinterest op mijn blote knieën want er komt ook nog bij dat ik geen ons creativiteit in mij heb zitten. Tegenwoordig Google je wat of zoek je het op Pinterest, je imiteert het en klaar is kees!
Waar ik echter niet onderuit kom, zijn de verjaardagen die je viert. Met én zonder familie. Neem nou afgelopen jaar: onze zoon werd op 21 maart 11. Dat viel op een woensdag. Zoonlief wilde taart uitdelen op school dus stond ik de avond van te voren een wolkentaart te bakken. Die zondag kwam de familie langs om het te vieren dus voor de visite bakte ik 2 taarten; een wolkentaart en een kwarktaart. Wij nodigden ze ook uit om te blijven eten dus ik maakte ook 3 lasagnes erbij. Als je toch in de keuken staat?
10 dagen later was ik jarig. Dat viel op een zaterdag. Ik besloot om mijn verjaardag samen te vieren met die van mijn dochter voor de familie. Op mijn verjaardag maakte ik een kwarktaart en 18 cupcakes. Iedereen bleef eten dus ik zorgde voor wraps.
Onze dochter werd 9 op een vrijdag. Ook zij wilde graag een taart uitdelen in de klas maar aangezien er zeker 25 kinderen in haar groep zitten, was de Hema een perfecte uitkomst. Samen bestelden wij een fototaart voor 30 personen en haalden wij deze de dag voor haar verjaardag op. Ik bracht de taart de klas in met alle attributen die handig zijn erbij en liep vrolijk de klas uit. Toen ik haar die middag ophaalde, was er nog maar 1 stukje over. Die monstertjes hadden gezamenlijk voor €30 aan taart opgegeten, waarschijnlijk in 5 minuten tijd.
We hebben het nog niet eens gehad over alle partijtjes! Zoonlief wilde het klein houden en wilde een filmavond met nog 4 andere klasgenootjes. Ik zorgde voor alle ingrediënten om zelf pizzas te bakken en maakte (uiteraard!) 16 cupcakes. Dochterlief pakte het wat groter aan en nodigde 6 kindjes uit. Voor haar partijtje bakte ik weer een wolkentaart maar verder speelde het partijtje zich buitenshuis af.
Ik ben intens gelukkig dat het allemaal achter de rug is. Jeetje mina, ik heb nog nooit zoveel taarten en cupcakes gebakken in zo een korte tijd. Ik ben blij dat het allemaal gelukt is met het bakken en hoop stiekem dat mijn kinderen volgend jaar een andere koers willen varen. En als ze toch weer taarten en cupcakes willen, tja, dan ben ik weer de oermoeder die ik ben en ga ik weer aan het bakken geslagen!