Afgelopen weekend had ik een nare droom. Ik droomde namelijk dat mijn vader overleden was. Uiteraard weet ik dat dit in werkelijkheid ook zo is maar als je alles opnieuw moet beleven en opnieuw te horen krijgt dat je vader overleden is, is dat echt niet fijn. Nu ben ik een verhalenverteller. Mijn man vindt dat ik slecht verhalen kan (na)vertellen maar door de blogs heen en een boek wat ik als puber schreef (naar aanleiding van een droom) zie ik het liefst een heel script voor mij als ik iets op wil schrijven of vertellen. Dus was het een lange, uitgebreide en zeer echte droom. En was ik was blij toen ik wakker werd.

Kerst heeft voor mij een speciale betekenis. Niet alleen mijn vader maar ook mijn oma waren jarig met kerst. Het hele huis stroomde bij ons vol, we hoefden niemand uit te nodigen maar wel voorbereid zijn op veel volk. Erg gezellig. Nu is het echter anders. Zo is het nu al drie uur geweest en lopen we met z’n allen nog in onze pyjama rond. Gordijnen dicht, niemand (nog) gedoucht, iedereen (behalve mijn dochter) uitgeslapen- ik werd om half 12 vanmorgen wakker!

Helaas vieren we geen Kerst op Curaçao. Los van het feit dat we minimaal €5000 moeten neertellen om te vliegen naar Curaçao, ben ik ook niet lang geleden geopereerd en vlieg ik nu nog liever niet. Ik bewaar het wel voor februari als ik de oversteek weer maak. Maar ik blijf het jammer vinden want ondanks dat mijn vader er niet meer is, blijft het een speciale dag voor ons. En vieren wij mijn vader zijn geboortedag. Nu na zeven jaar ben ik inmiddels in de modus gekomen waarbij ik met veel liefde en veel gelach terug denk aan mijn vader. We lachen meer dan ooit om wat hij vroeger zei en/of deed. En dat varieert van lachen met mijn moeder maar ook mijn kinderen verhalen vertellen over hun opa die ze verloren toen zij zelf nog erg jong waren. Zo was mijn dochter pas 3 toen haar opa overleed maar meer dan ooit heeft ze het over hem en doet ze dingen waarbij ze dan de opmerking maakt: “precies zoals opa vlieger zou doen”. En dan weet je dat je goed de verhalen en herinneringen overbrengt. Laten mijn kinderen een harde scheet? “het ruikt naar parfum” zeggen ze, want dat zei mijn vader ook altijd. Cadeautjes openmaken met Kerst? “opa vlieger vroeg altijd om sokken en ondergoed”. Hebben ze het over opa vlieger? Die zit op wolkje nummer zeven.

Het is dus zeven jaar dat wij mijn vader zijn verjaardag zonder hem vieren. Maar gelukkig wel met elkaar. Intussen branden wij traditie getrouw een kaarsje voor hem. Maar ook direct voor mijn ooms Henk en Wim. Maar ook voor tante Ninon en oom Berry. En dit jaar ook voor oom Tollaway. Veel mensen om kaarsjes voor te branden maar ook veel mooie herinneringen om op te halen.

Ik wens iedereen die een dierbare verloren heeft of aan het verliezen is, iedereen die het wat moeilijker heeft rond de feestdagen dan ervoor of erna, veel liefde, mooie herinneringen of gedachten en veel kracht toe.

Het kaarsje brand ik voor iedereen.