Anita

Home  >>  blog  >>  Anita

Anita

1
aug,2021

off
  blog

Lieve Anita,

Toen ik je precies 9 dagen geleden een appje stuurde en niet direct een antwoord terug kreeg, kreeg ik een vreemd gevoel in mijn buik. Of het nou een schijn geruststelling was of niet, ik dacht: je hebt in ieder geval mijn appje gelezen. Eergisteren zag ik echter dat je er niet meer was. Je hebt gestreden tot op het laatste moment, ik weet het gewoon want het leven: op je eigen manier hield je ervan.

Ik heb mij sinds vrijdag de hele dag down gevoeld. Slecht geslapen, vroeg wakker, veel tranen. Want je bent er niet meer. Al 30 jaar was je de enige Anita die voor mij Anita was. Dé Anita die altijd op hetzelfde adres gewoond heeft. Dé Anita die, zolang ik je ken, gek op honden was. Dé Anita die zo zachtaardig was dat ik af en toe goed moest luisteren om je te verstaan.

Maar ook Anita. Trotse vrouw van. Wát hield je van je man. Samen de zeer trotse ouders van jullie zoon. Het was een mooi verhaal, niet een gemakkelijke maar als ik zie wat voor een knappe zoon hij geworden is maar ook zo trots op jou, dan weet ik: alles wat je erin gestopt hebt, is eruit gekomen.

Anita. De meest trotse moeder die ik ooit meegemaakt heb. Hoe trots en liefdevol je ook over hem sprak. Ongekend.

Toen je lieve man overleed, nog nooit zo plots meegemaakt, bleef je sterk. Sterker nog, je troostte anderen. We waren er allemaal voor je en je ontving ons allemaal met open armen. Het was mooi om te zien hoe je groeide in je rol als alleenstaande moeder maar ik voeg graag toe Sterke alleenstaande mama.

Al ongeveer 30 jaar kennen we elkaar en het landt nog niet echt dat ik als ik de volgende keer naar Curaçao kom, je niet meer zal spreken. Of dat we niet meer zullen app’en.

Lieve Anita, je was tot op het laatst positief ingesteld. En dat heb ik gezien, gevoeld tot in mijn cellen. Ik voel mij bevoorrecht dát ik je heb mogen leren kennen. Er was er maar één zoals jij. En hoe mooi is het dat we kennis met elkaar hebben mogen maken. Ik weet niet of je er bang voor was dat mensen je gingen vergeten: ik heb je er niet over horen praten maar ik wil je nog meegeven dat dat zeker niet gaat gebeuren. Want er was er maar één zoals jij.

 

Comments are closed.