Inmiddels ben ik al 7 keer getest of ik corona heb. Jawel, je leest het goed: al 7 keer! Mijn wat zwakkere immuunsysteem, de koude wintermaanden maar ook het werk zorgen ervoor dat ik gewoon wat meer dan gemiddeld door de test straat heen moet. Omdat ik een vitaal beroep heb, kom ik gelukkig ook in aanmerking voor de snelle uitslag en dat scheelt. Want laat ik mij testen tussen 9 en 12: ik heb tot nu toe altijd voor 18 uur ‘ s middags de uitslag binnen. Gelukkig tot nu toe alleen maar negatieve uitslagen.

Mijn werk- ik werk sinds een jaar in de jeugdzorg- zorgt er helaas ook voor dat ik wat meer risico loop dan mijn man- IT’er, die dagelijks thuis werkt. Mijn man werkt zo goed als iedere dag thuis en het komt misschien een aantal keer per maand voor dat hij op zijn motor stapt om langs een KDV locatie te gaan om een IT probleem op te lossen. Maar verder is hij lekker op zolder aan het werk, komt hij om het uur even naar beneden voor een kopje koffie en neemt hij goede lunchpauzes van een half uur. Het thuiswerken geeft hem ook de ruimte om onze dochter dagelijks op te halen van school om kwart over twee; iets waar zij zeker niet over klaagt. Maar mijn werkdagen zien er toch echt wat anders uit. Ik probeer zoveel mogelijk online te doen: onze teamvergaderingen- iedere woensdag van 10-12 uur, intakegesprekken, gesprekken met externen. Maar er is een handjevol cliënten waar ik echt naar toe moet in verband met de complexe thuissituatie. En dan ben je dus echt bij ze in huis. Zoveel mogelijk op afstand, geen handjes schudden etc. maar risico loop je dus wel. En dat maakt het werken in de jeugdzorg zowel complex als mooi tot risicovol.

Het telefoonnummer van de corona afsprakenlijn staat inmiddels in mijn favorieten opgeslagen. De ongemakkelijkheid van het testen zelf vind ik zeer persoonsafhankelijk. De een vindt het nodig enkele hersencellen via mijn neus naar buiten te transporteren, bij de ander voel je niets. De een heeft schijnbaar geleerd tot 6 te tellen voor het voorbij is, de ander wilde laatst tot (naar mijn gevoel) tot 30 tellen. Ik zweer dat ik even niets meer kon herinneren van wat er voor de test gebeurde (een beetje overdreven maar ik hoop deze tester niet meer tegen te komen).

Ik weet zeker dat afgelopen dinsdag niet de laatste keer was dat ik mij moest laten testen maar ik kan wel het volgende mededelen. Ik vind hoe ze het allemaal regelen fantastisch. Ja, het was in het begin zoeken voor de GGD maar ik heb echt van dichtbij de hele corona chaos meegemaakt en ik zat dicht bij het vuur omdat ik toen nog bij de GGD werkte. Ik zat in het eerste corona crisis overleg toen de eerste besmetting in ons werkgebied viel. Ik werd tijdens het avond eten gebeld en moest binnen 45 minuten aanwezig zijn. Spannend want het is precies 45 minuten rijden. Maar ik was er. Het is prima geregeld, de mensen staan in de kou of de hitte aan de lopende band in een koude niet te verwarmen en vol met uitlaatgassen schuur mensen te testen. Fijn is het niet maar 1 ding weet ik wel: je bent er sneller doorheen dan het bestellen van een Happy Meal bij de McDonalds Drive thru.