Een open brief aan mijn zoon

Home  >>  blog  >>  Een open brief aan mijn zoon

Een open brief aan mijn zoon

19
dec,2015

0
  blog

Lieve zoon,

Iedere avond sta ik een aantal keer naast je bed. En bewonder ik je. Ik bekijk je vingers, je wangen, je mooie krullen, hoe je slaapt. Ik vraag mij stilletjes af hoe je er over 10 jaar uit zal zien, maar ook over 2 jaar. Ik deed 8 jaar geleden precies hetzelfde. Maar toen lag je naast ons bed. Ik pakte je vaker wel dan niet heel eventjes uit je wiegje om je te ruiken, om naar je te kijken, om je te bewonderen en stil te staan bij het feit dat je vader en ik ons zo bevoorrecht voelen dat je in ons leven mocht komen. Het ging niet vanzelf.

blog openbrief3

Als wij nu op de A10 langs het St. Lucas Andreas ziekenhuis in Amsterdam rijden, zeg je vanzelf dat dat het ziekenhuis is waar je gemaakt bent. En dan zeg ik altijd dat je onze poging nummer 5 bent. Het heeft mij meer dan 50 zelf injecterende prikken gekost, de één nog pijnlijker dan de ander, maar het was het allemaal zo waard. Ik ben zo benieuwd wat voor een man je later zal worden, maar ik moet je nu al zeggen, en ik zeg het ook vaak tegen jou, dat je vader en ik nu al zo trots op je zijn. Voor wie je bent, hoe je bent, wat je allemaal doet en hoe je presteert.

Bij je bevalling wilde ik 2 mannen om mij heen hebben. Je vader en je opa. Hoe zenuwachtig je vader en ik ook waren, je opa Vlieger was rustheid zelve. Met een sigaar in zijn mond aanschouwde hij de lange moeilijke weg die je moest afleggen om in de koude, lichte wereld te komen. Toen het moment daar was hield ik je vader zijn hand vast en af en toe je opa zijn hand. Je opa stond je op te wachten toen je met je billen eerst geboren werd. Voor ons een grote verassing dat je een jongen was.

Maar of jij of je zusje nou als eerst geboren zou worden, het maakte ons niet uit. Je was er en de kamer vulde direct met liefde. Heel veel liefde. En dat is altijd zo gebleven. Op het moment dat jij een kamer binnenwandelt, stroomt je vrolijkheid ook binnen. Je bent een jongetje met een warm hart. Je bent gevoelig en alhoewel ik mij daar wel eens zorgen om maakte, ben ik gaan beseffen en accepteren dat dit je grootste kracht is. Je hebt zoveel van je opa vlieger geërfd, het vult mijn hart met trots en met liefde dat je zijn mooie genen en eigenschappen deelt. Wat het is weet ik niet maar als er zoiets bestaat als reïncarnatie, kan het niet anders dat jij een mini opa vlieger bent.

Niet lang geleden vertelde je vol trots dat jullie op school een wens mochten opschrijven voor in de klassenkerstboom.

kerstwens 2015

kerstwens 2015

Ik vroeg jou naar jouw wens en zonder te aarzelen gaf je aan dat het jouw wens is dat opa vlieger weer terugkomt. De tranen sprongen in mijn ogen. En niet alleen van verdriet maar zeker ook van trots. Voorzichtig vroeg ik jou of dit wel kan, maar je gaf wijselijk antwoord dat je weet dat het niet mogelijk is maar dat je het wel heel graag wilt. Je draagt nog vaak zijn pet en stelt allerlei vragen over hem (ontbeet hij en zo ja, wat vond hij lekker?). Maar je deelt vooral zijn hart. En dat maakt dat ik zo trots ben op jou. Want alhoewel een groot hart je ook in problemen kan brengen, en dit ook zeker met je opa gebeurd is, het houdt je niet tegen. En dat waardeer ik.

Iedere dag kom je zeker 1x op mijn schoot zitten of pak je mijn hand vast. Als ik je een beetje streng toespreek want soms moeten papa’s en mama’s dat even, vullen je grote ogen zich met tranen. Dan breekt mijn hart een klein beetje maar zegt een stemmetje in mijn hoofd mij dat het soms echt nodig is. Voor je eigen bestwil. Je hebt al 3 jaar hetzelfde vriendinnetje en als ik denk dat de schoolliefde gekoeld is en ernaar vraag, zeg je mij dat jullie later gaan trouwen hoor. Als jullie genoeg gespaard hebben en jullie oud genoeg zijn om te trouwen.

Je wilt al heel lang kapper worden maar bent ook erg geïnteresseerd in de ruimte en weet meer dan ik. Terwijl ook ik dezelfde interesse met je deel en dacht veel te weten. Je bent leergierig en wij merken dat je het lekker doet op school en met veel plezier iedere week meedoet aan de plusklas waar je vol enthousiasme over vertelt. Maar zelf als je niet meedeed aan de plusklas en meer moeite zou hebben met leren zouden wij ongelofelijk veel van je houden. Als ik soms op mijn werk ben en even aan jou en je zusje denk dan word ik overvallen door een gevoel van verdriet omdat ik niet de hele dag bij jullie kan zijn. Terwijl ik ervan overtuigd ben dat ik een betere moeder ben doordat ik kan werken. Je papa en ik gaan nauwelijks weg zonder jullie en het is pas sinds twee maanden dat wij een vaste oppas hebben zodat we een keertje samen naar de film kunnen. Volgens mij hebben wij hier maar één keer gebruik van gemaakt. Omdat wij gewoon het liefst thuis zijn, terwijl jullie veilig boven liggen te slapen.

Lieve zoon, ik kan een boek schrijven over de liefde die wij voelen voor jou en je zusje. En dat zal er vast nog een keer van komen. Maar nu benut ik deze tijd vooral aan het kijken naar je, aan het ruiken aan je, aan het voelen aan je krulletjes, aan het strelen op je buik, aan het knuffelen-puffelen met je en aan het genieten van je. Ik kijk zo uit naar alle mooie jaren die nog komen en aan het zien hoe jij je mooie, warme persoonlijkheid zult delen met anderen.

Wij zijn de gelukkigste ouders van de hele wereld. En iedereen die het voorrecht heeft je te mogen ontmoeten in hun leven mag zich ook gelukkig prijzen.

blog openbrief2

Je mama.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.