Inwendig onderzoek en verkeerd gestuurde app’s

Home  >>  blog  >>  Inwendig onderzoek en verkeerd gestuurde app’s

Inwendig onderzoek en verkeerd gestuurde app’s

7
nov,2016

0
  blog

Hoe ga je ermee om als je per ongeluk een zeer persoonlijke what’s app naar de verkeerde persoon stuurt? Juist. Je zet je er heel snel overheen en stuurt diegene zo spoedig mogelijk een app dat het naar de verkeerde persoon is gestuurd. En met een persoonlijke app, bedoel ik een zéér persoonlijke app.

Ik start bij het begin. Ik kamp al zeker 2½ maand met een rare buikpijn. Het begon met een zeurende buikpijn en met een hele pijnlijke rugpijn. Die buikpijn was vervelend maar ik heb twee kinderen gebaard plus, ik werd op mijn 15de ongesteld (wat een trauma was dat! Want ik was voor het eerst alleen op vakantie in Suriname. En om dán ongesteld te worden? Wat een timing. Plus die bullshit van “je bent nu een vrouw”, wat héb je daar nou aan?) dus dat zou ik overleven, maar die rugpijn? Ik kreeg direct flashbacks naar vorig jaar. Als gevolg van een turbulente vlucht van Curaçao naar Amsterdam en ik mij daardoor 10 uur lang vastgeklampt heb aan mijn vliegtuigstoel (ik heb last van vliegangst) ontwikkelde ik een hernia. Geen pretje kan ik je vertellen. Ik beval liever zes keer. Zonder grap.

Na 2/3 weken van pijn moest ik van mijn man naar de huisarts. Ik vond het zelf niet nodig maar ik ging toch. De huisarts wist ook niet echt wat het kon zijn maar gaf aan dat ik paracetamol in moest nemen (écht niet! Dat is niet de bron bestrijden maar het gevolg) en terug moest komen als ik twee weken later nog last had. Hij gaf voor de zekerheid ook een antibioticakuurtje mee voor een urineweginfectie. Omdat de rugpijn steeds erger werd besloot ik naar de fysiotherapeut te kruipen (ik ben een vaste klant dankzij een val op mijn rug van een paard in mijn jeugd). Het was geen pretje kan ik je vertellen (2-3x gekraakt) maar ik wist dat het moest. Dát hielp in ieder geval en toen ik een week later terug mocht gaan was ik geheel rugpijnvrij.

De pijn in mijn buik bleef. Dus stuurde mijn man mij 4 weken later weer richting de huisarts. Ik werd onderzocht, er werd geluisterd maar ik stond 8 minuten later weer buiten. Weer zonder echt een plan. Frustrerend maar het kon eventueel een buikgriep zijn. Ik herhaalde mijn klachten en gaf aan dat mijn ontlasting anders was en het leek alsof er iets met mijn darmen waren. Toch gaf hij aan dat als de klachten bleven aanhouden (standje replay op de platenspeler) ik terug moest komen en hij mijn baarmoeder en eierstokken zou onderzoeken. Ik gaf aan dat hij dan snel klaar kon zijn want ik heb maar 1 eierstok maar waarschijnlijk vond ik het grappiger dan hij.

Een week later. Ik voel mij nog steeds niet 100% happy. Ik bespaar jullie het verhaal wat er toen gebeurde. Maar ik belde de huisartsenpraktijk met mijn bevindingen en vermoedens en ik moest weer aan een kuur. Weer kreeg ik het advies dat als de klachten aan zouden houden, ik een paar dagen later weer moest bellen. De klachten bleven aanhouden dus ik belde. En ik belde met een missie: “ik wil een plan!”. Dat plan kon er komen maar alleen als ik langs zou komen zei de huisarts. Eigenlijk had hij gelijk.

Afgelopen vrijdag. Ik moest om tien voor negen bij de huisarts zijn. En ik wist dat Dr. McDreamy een inwendig onderzoek zou doen. Ik werd vroeg wakker en besloot een lange douche te nemen. Want ik had mijn machete al paraat om die jungle down under aan te pakken. Ik hoor je al roddelen maar tsssss, het is winter! En dan draag je vooral lange broeken (ik wel in ieder geval) en loop je niet in je bikini te showen. En aangezien ik niet aan brazilian waxes doe (nope!) zou het een lange douche worden. Na zeker €15 aan de waterrekening te hebben toegevoegd was ik er klaar voor. Ik was wederom in het zwart gekleed voor mijn bezoek want er is niets vrolijks aan een inwendig onderzoek. De huisarts kwam meteen ter sprake en ik mocht mij uitkleden. Hij begon meteen met de mededeling dat ik mij “vooral moest ontspannen”. Gemakkelijk praten. Ik deed mijn best en gelukkig was het in een mum van tijd voorbij.

Een paar uur later. Een beetje Christelijke tijd op Curaçao. Mijn moeder stuurt mij een what’s app hoe de afspraak gegaan is. Ik typ een lang bericht terug met de mededeling dat de arts een inwendig onderzoek heeft gedaan én dat ik binnenkort wat ontlasting moet inleveren bij de huisarts. En iets in de trant dat ik het gevoel had dat Dr. McDreamy tot aan zijn elleboog in mijn *piep* zat. Ik druk op Verzend om er achter te komen dat mijn berichten bij de verkeerde persoon zijn geleverd. Bij een collega zelfs! Snel verwijder ik de berichten en tot mijn geluk zie ik dat alles weg is. Tot mijn man, de IT-er, thuis komt. Ik vertel het verhaal en hij deelt even mede dat alles bij what’s app als het eenmaal verstuurd is, niet meer terug te halen is. Een beetje suf dat what’s app je wel de mogelijkheid geeft om een verzonden bericht te verwijderen. Valse hoop.

Wat doe je als je een zéér persoonlijke what’s app naar de verkeerde persoon stuurt? Je zweet even, accepteert het en stuurt de verkeerde persoon een nieuwe app dat jouw laatste apps per abuis bij haar terecht zijn gekomen.

You deal wit hit and go on. The show must go on!

Comments are closed.