Ooit, toen ik misschien een jaar of 8 was, vroeg ik mijn moeder waarom er een Moederdag en Vaderdag bestond maar geen kinderdag. Haar antwoord was kort maar krachtig: iedere dag is kinderdag. Tevreden was ik niet met het antwoord maar wat weet je ervan als je zo klein bent?

Vandaag is het moederdag. En daarom ter ere van deze dag een blog voor en over mijn moeder. Mijn vader was een wijze man. Je zult je zeker afvragen waarom ik het opeens over mijn vader heb terwijl het over Moederdag gaat. Ik zal het je vertellen. Mijn vader was dus een wijze man. ‘Was’ helaas want hij is er al bijna 3 jaar niet meer. Ondanks dat hij meer dan fulltime werkte was mijn moeder alles voor hem. Zijn poeskarotje, zijn poeska. Hij gaf ons als les mee dat je je moeder/je verzorgster altijd moest koesteren en respecteren. Zelf was hij grootgebracht in een vrouwengezin; zijn oma zorgde voor hem, maar hij had ook nog een zus en een moeder. Ik begrijp van verhalen die ik van tijd tot tijd hoor dat hij gruwelijk werd verwend.

Maar hij had ook oog voor mooie vrouwen. Het verbaast mij dus niets dat hij wat met mijn moeder kreeg en met haar trouwde. Want mijn moeder is een prachtige vrouw. Het was een bijzonder stel, met ver uiteenlopende achtergronden: mijn moeder kwam uit een gezin met 2 broers, en door hun Joodse cultuur gingen ze geregeld naar de Synagoge. Ze speelde piano en ze woonden in een prachtig pand van ik denk wel 4 verdiepingen in Suriname. Mijn vader kwam uit een zeer arm gezin, en werd opgevoed door zijn oma. Zijn moeder werkte en daarom zorgde mijn overgroot oma voor mijn vader en mijn tante. Ze waren zo arm dat hij opgroeide zonder elektriciteit. Je kan het je bijna niet voorstellen maar toch was het zo.

Waar ik naar toe wil is dat mijn vader mijn overgrootmoeder eerde. Zij was de belangrijkste vrouw in zijn leven. Niet dat zijn moeder niet belangrijk was en hij haar niet eerde maar het was toch zijn grootmoeder die hem had grootgebracht en hem had gemaakt wie hij uiteindelijk was. Uit een gezin waar weinig geld was, wist hij zichzelf omhoog te werken en uiteindelijk werd hij chirurg. Krachtig vind ik dat. Meer dan krachtig. Om daar te komen heeft mijn vader volgens mij wel 20 beroepen op zijn CV staan; hij maakte vliegers, was machinist, ik hoorde vorige week dat hij keeper is geweest en hij werkte in een mortuarium. Toen hij zijn eerste salaris ontving, besteedde hij het aan zijn oma.

Toen ik na mijn eerste studie mijn eerste baan kreeg ontving ik na een maand mijn eerste check. Ik weet nog dat ik enthousiast was en mijn vader belde en hij rustig zei: ‘vergeet niet je allereerste salaris aan je moeder te schenken’. Dus deed ik dat. Nu is mijn pa er niet meer om mijn moeder te verwennen maar nog geen 24 uur voor hij voorgoed zijn ogen sloot beloofde ik hem nogmaals dat wij goed voor mijn moeder zouden zorgen. En zo ontvangt ze op Moederdag, op haar verjaardag en andere mooie dagen toch altijd een mooie bos bloemen. Of leuke uitjes en cadeaus. Hoe vaak ik niet samen met mijn vader stiekem een verassingstrip voorbereidde om naar Curaçao te gaan. Eerst alleen, later met 1 kind en toen met 2. Nu bereid ik haar daar wel op voor, op vriendelijk verzoek van mijn zusje.

Mijn broer en zusje wonen nu dicht bij haar en zij hebben het stokje overgenomen. Dagelijks luncht mijn moeder met mijn zusje samen, geregeld doen ze samen wat leuks. Eenzaam is ze niet want ik tref haar zeker niet altijd thuis. Of ze is lekker in haar tuin bezig, gaat ze naar een film met vriendinnen, naar de McDonalds om een lekker kop koffie te drinken of pakt ze gewoon het vliegtuig naar haar vriendinnen die in Suriname wonen. Zo is ze net terug van een tripje Suriname maar staat ze op het punt om naar Miami te gaan. In de zomervakantie hoopt mijn gezin haar hier in Nederland te treffen.

Deze blog gaat over mijn moeder;

• Een krachtige mooie vrouw die zich nog erg jong voelt en zich nog lekker jong gedraagt.
• Die meegaat met haar tijd en een iPad, smartphone en een PC heeft.
• Die iedere dag op hetzelfde tijdstip kijkt naar de Amerikaanse versie van ‘goede tijden slechte tijden’ Days of our lives.
• Die reist wanneer ze wilt reizen en die dagelijks hoopvol Skype in de gaten houdt om met haar kleinkinderen in Nederland te Skypen.
• De oma die geen oma genoemd wilt worden maar moema (Joods voor oma) en haar andere mooie kleindochter op Curaçao wekelijks een aantal keer van het kinderdagverblijf ophaalt.
• De moema die geen onderscheid maakt in biologische/adoptie of stiefkleinkinderen.
• De moema die toen ik 20 was samen met mijn vader mijn pleegdochter opving en 5 jaar voor haar zorgde toen ik in Nederland studeerde en de biologische ouders niet voor haar konden zorgen.
• De vrouw die nu al 2 jaar en 11 maanden zonder mijn vader, haar partner en haar man verder gaat maar regelmatig welverdiende complimenten krijgt van anderen.
• De vrouw die ernaar uitkijkt om naar het Curaçao North Sea Jazzfestival te gaan.
• De vrouw die ieder jaar naar Karnaval gaat met vriendinnen en de traditie van het ‘kom maar naar ons huis op zondag na Karnaval om bruine bonen te eten’ voortzet.
• De vrouw die dagelijks Wordfued speelt en op Facebook kijkt (en vaak scherp commentaar geeft!).

De mooiste moeder en moema die wij ons kunnen wensen.

Dus bij deze: fijne Moederdag mam. Ik wenste dat ik er kon zijn maar gelukkig hebben we altijd nog Skype..