Afgelopen week voelde ik mij niet al te fit. Mijn – voor mij- klassieke verschijnselen: moe, hoofdpijn, veel willen slapen. Ik liet mij voor de zekerheid toch testen op corona, enkele uren later kreeg ik het bericht dat ik dat in ieder geval niet had. Kwam goed uit maar ik verzette mijn afspraken toch voor de zekerheid en werkte 2 dagen vanuit huis. Maar toen kwam zoonlief vrijdag avond met het nieuws dat hij keelpijn had en stond hij de volgende dag op met 40,5 graden koorts. Dat werd weer een teststraat opzoeken, gelukkig konden we terecht bij de teststraat in de buurt. Mijn man reed met een zieke zoon achterin de auto naar de teststraat en was 40 minuutjes later weer thuis. Intussen betekende dit dat we onze plannen mochten wijzigen: niemand mocht naar buiten, niemand mocht naar binnen. Ik zei die ene enkele afspraak- die ik normaliter nooit heb- met een ex-collega af, nota bene werkende op de afdeling infectieziektebestrijding van de GGD en bleef thuis. Net als de rest van het gezin.

Fast forward naar vandaag: de koorts is gelukkig gezakt en mijn zoon eet weer. Hij voelde zich schijnbaar beter genoeg om te gamen maar nog niet fit genoeg om uit zijn onesie te stappen. Of aan zijn huiswerk te gaan. We kregen vanmiddag de uitslag- ook negatief- en inmiddels zijn we 24 uur verder van het koortsvrij zijn en mogen we morgen weer de deur uit. Ons weekend bestond dus uit het thuis zijn en blijven: niet de week boodschappen doen op de zondag, niet naar de ouders toe voor een kopje koffie of naar buiten om te spelen. Maar wat het ons wel bracht was lekker knus samen zijn. Er voor elkaar zijn. Voor elkaar zorgen. Spelletjes spelen. En ervoor zorgen dat alle wasjes gedraaid en gevouwen weer in de kast staan (believe me, dat is echt bijzonder als je beide fulltime werkt). Ik heb vandaag zelfs de tijd gehad om weer lekker de studieboeken in te duiken, een gezonde maaltijd te maken voor het gezin en om mijn bos haar te wassen. Ik kon vandaag helaas niet mijn gebruikelijke vrijwilligerswerk doen want dat doe ik in het bejaardentehuis en ik wil echt voorkomen dat daar iemand ziek wordt- maar dat haal ik deze week zeker in.

Nu weet ik dat ik de laatste tijd helaas niet al te consistent ben in het schrijven van blogs maar ook hier komt verandering in. Want de komende vrijdagen neem ik vrij (iets met overuren) en heb ik lekker de tijd om ook mijn blogs voor te bereiden. Aangezien we zoveel mogelijk thuis moeten zijn en zo weinig mogelijk naar buiten mogen, moet dat zeker lukken.

Dit weekend heeft ons dus veel gebracht. Helaas 2 leden van het gezin ziek maar gelukkig wel weer aan het opkrabbelen. Zodat we de nieuwe week zo positief mogelijk in kunnen stappen. Met andere woorden: alvast een bon siman gewenst! Stay safe, blijf zoveel mogelijk thuis.