Verjaardag van moema

Home  >>  blog  >>  Verjaardag van moema

Verjaardag van moema

29
jun,2015

2
  blog

hilda 1Vandaag is onze mama en moema jarig. En speciaal voor deze gelegenheid een blog voor en over deze speciale vrouw.

De vraag is: waar te beginnen? Niet omdat ik niets te vertellen heb maar juist zóveel. Mijn eerste blog ging over mijn moeder (dansende moeder), en nu dus voor haar verjaardag weer een blog.

Het voelt als een gemis dat ik er niet kan zijn voor haar verjaardag, dat is dus het vervelende als je zo ver woont. Vorig jaar waren we er wel; ze werd 70 jaar en dat moest uiteraard gevierd worden. Het werden zes onvergetelijke weken.

Ik neem jullie graag mee naar wie mijn moeder is:

  • Ze is de beste moema (Moe-ma: Joods voor oma) voor mijn twee kindjes;
  • Als ze onze kindjes al een paar dagen niet heeft gezien of gehoord via Skype vraagt ze mij ongeduldig wanneer ik nou weer eindelijk Skype als zij wakker zijn;
  • Ze was erbij toen wij erachter kwamen dat wij zwanger waren. Het was namelijk een lang emotioneel proces voor deze baby zich nestelde in mijn baarmoeder en ze gunde het ons zo;
  • Ze wilde er niet bij zijn toen ik beviel. Ik heb het nog gevraagd maar ze kon het niet aan om haar dochter zo te zien lijden. Dus heeft ze zeker acht uur lang in het ziekenhuis rondgezworven voor haar eerste kleinkind de wereld in gelanceerd werd. Mijn vader was er overigens wél bij;
  • Toen ik ongeveer anderhalf jaar later onverwacht zwanger werd van baby nummer 2 was ze dolenthousiast. Toen ik ongeveer vijf maanden later haar verraste met een cadeautje met daarin een piepklein roze babymutsje waarop stond ‘it’s a girl’ werd ze gelanceerd van haar stoel en rende ze al gillend naar mijn vader: ze kreeg een kleindochter! Mijn vader vreesde voor zijn portemonnee;
  • Toen onze dochter werd geboren stond ze ongeveer drie dagen later op de stoep. Ze bleef drie weken om haar kleindochter te voeden, verschonen, knuffelen en nog eens goed te knuffelen;
  • Vier jaar geleden werden mijn ouders weer verrijkt in hun grootouder rol: mijn broer en schoonzus werden de trotse ouders van nichtje Ziva;
  • Twee jaar geleden werd mijn moeder weer verrijkt met (stief)kleindochter M. Mijn zusje ontmoette een hele lieve man (ik zeg het gewoon hoor zusje). En met die leuke man kwam ook een leuke dochter; nu was ze opeens moema van vier kleinkinderen;
  • Toen ik in Nederland kwam studeren kwam zij samen met mijn zusje mee naar Nederland om ervoor te zorgen dat ik gesetteld en wel achter kon blijven;

hilda3

  • Toen ik voor de zoveelste keer gezakt was voor mijn Havo examen bleef ze (volgens mij) hoop houden. Het is goed gekomen;
  • In mijn puberteit heeft ze echt meegemaakt hoe het was om een puber te hebben. Het is goed gekomen;
  • Toen ik zes jaar oud was werd mijn zusje geboren. Ze overleefde een stuitbevalling. Het mooiste was: mijn vader stond niet naast haar tijdens de bevalling maar voor haar: schijnbaar gebeurt er wat met artsen in een ziekenhuis en kunnen mannen niet multi-tasken: hij bracht mijn zusje ter wereld;
  • Mijn zusje was een bijzonder (lief) meisje met een stevige kop op haar schouders (net als mijn dochter trouwens). Ook dat heeft ze overleefd;
  • Toen mijn broer zes was werd ik geboren. Mijn ouders waren net verhuisd vanuit Amsterdam naar Curaçao. Ze vertrok naar een volledig onbekend eiland met een zwangere buik en een vijf-jarige terwijl mijn vader dagelijks aan het werk was;
  • Terwijl mijn vader nog met zijn opleiding bezig was en zij in Amsterdam woonde was ze in verwachting van mijn broer. Heel moedig. Vooral omdat zij in de jaren 60 een kind kreeg met een donkere man en vaak genoeg op straat nagekeken werd als zij samen met mijn vader en de kinderwagen liep;

hilda4

  • Naast moeder is mijn moeder ook nog vriendin. Ze heeft een rijke maar vaste vriendinnenclub die zij al jaren kent vanuit Suriname. Het zijn gekke vriendinnen (zie blog ‘een vliegtuig vol Surinamers) maar daardoor ook mijn tantes en ik weet niet anders dan dat ze horen bij onze familie. Zo wist mijn vader dat hij mijn moeder moest ‘delen’ als haar vriendinnen op Curaçao waren. Mijn vader adoreerde mijn moeder haar vriendinnen, mijn tantes adoreerden mijn vader;
  • Mijn ouders waren al ontzettend lang bij elkaar. Hoe lang precies blijft een mysterie, iedereen heeft een ander verhaal. Ik bedenk mij opeens dat ik mijn oom Henk, degene die ervoor heeft gezorgd dat mijn ouders elkaar leerde kennen, nooit heb bevraagd. Dat zal ik nog eens doen. Maar waar ik het over wil hebben: mijn vader adoreerde mijn moeder. Hij probeerde alles te doen wat hij kon voor haar. En ondanks dat hij zijn missie niet geheel volbracht heeft voor hij stierf weten wij dat hij het allerbeste voor haar wenste. En dat mijn broer, mijn zusje en ik doorgaan met wat mijn vader het allerliefst deed: van mijn moeder houden, haar verassen en haar verwennen;
  • Nog geen zes weken nadat mijn vader overleed, overleed mijn moeder haar broertje oom Wim. Ondanks dat we het zagen aankomen, was het een enorme klap voor mijn moeder. Zo snel achter elkaar én je man én je broertje verliezen aan dezelfde ziekte is niet niets. Toch stapte ze samen met haar beste vriendin in het vliegtuig om voorgoed afscheid te nemen van oom Wim. Afscheid nemen doe je maar één keer.

IMG_0226

Wij, mijn broer, zusje en ik bewonderen hoe dapper en moedig onze moeder is ondanks dat mijn vader er niet meer is. Ze leeft haar leven, staat iedere ochtend op en loopt lekker de tuin in om te tuinieren, drinkt lekkere kopjes koffie in de keuken, speelt Wordfeud op haar tablet, Skypte dagelijks of met mij of met haar vriendinnen, reist gerust een paar keer per jaar of naar Amerika of naar Suriname (naar Nederland komt ze liever niet. Te koud), stuurt grappige artikelen en moppen via Facebook, houdt van alles in de gaten, heeft enorme (droge) humor, gaat lekker naar de film en kijkt uit naar de volgende North Sea Jazz Festival.

Twee weken geleden vertelde ze mij dat ze gaat sparen om naar nichtjes te gaan in Canada. Hoe cool is dat? Mama en moema, wij wensen je het allerbeste voor het komende jaar! Van harte gefeliciteerd…

CIMG1056 afscheid 2015-04-02 08.50.07hilda2

 

2 Comments so far:

  1. norca schreef:

    Ik was 9 jaar oud toen We naar Suriname verhuisde.
    De familie Samson was goed bevriend met mijn ouders.
    Hilda mocht mee naar Venezuela, wij gingen naar een huwelijk en mijn neven vroegen wie die mooie vrouw Was, een Sophia Loren.
    We verhuisden weer naar Venezuela.
    In de jaren 80 hebben We weer contact gehad, jij was al geboren.
    Hilda en ik waren samen
    zwanger .Chiara was eerst geboren en Michel daarna.
    Vanaf die tijd zijn We altijd geweest tot nu toe. Altijd naast haar samen, de goede momenten en de minder goede momenten meegeleefd.

  2. Evita schreef:

    Van harte gefeliciteerd tante Hilda! Wat een bijzonder kado en alweer super mooi Vanessa! XOXO

Laat een antwoord achter aan norca Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.