Kopje onder of kopje boven?
Mijn zusje en haar vriend besloten een paar maanden geleden om een zwembad te bouwen in hun tuin. Voor Curaçaose begrippen niet heel bijzonder. Maar het feit dat mijn zusje achter in de tuin bij mijn moeder woont en er dus een zwembad in de tuin van mijn moeder is, is wel héél bijzonder. Vooral omdat mijn zusje en ik in onze kindertijd heel vaak hebben gezeurd om een zwembad. Mijn moeder bleef bij haar antwoord: ze doet het niet want voor je het weet speel je de hele dag oppas voor anderen hun kinderen. Nu ik ouder ben en zelf moeder, geef ik haar gelijk en heb ik begrip voor haar standvastigheid.
Vier weken zijn wij op Curaçao geweest. Toen wij voor de terugreis naar Nederland naar het vliegveld reden, evalueerden wij de vakantie even. De conclusie was: het was ontzettend leuk maar wij hebben ook veel niet gedaan. Zo ben ik bijzonder weinig met mijn kinderen naar het strand geweest. Daarentegen zwommen de kinderen gemiddeld twee tot drie keer op een dag in het nieuwe zwembad in de tuin. Iedere ochtend rond een uur of acht, zat ik met mijn kinderen al bij het zwembad. Geen grap. Ik zwom niet altijd mee zo vroeg in de ochtend maar in de vier vakantieweken is er maar één dag geweest dat ik niet heb gezwommen.
Na een kleine week op het eiland te zijn geweest ging ik met mijn dochter naar de kapper. Mijn beste vriend Luís is een (hele) goede kapper en alleen bij hem laat ik mijn haar én die van mijn dochter knippen. Hij knipte de puntjes van mijn dochter haar haar en toen begon hij bij mij. Voor het eerst in een hele lange tijd föhnde ik mijn haar weer. Het kostte hem twee uur (ik heb nogal wat haar op mijn hoofd en zeer kroes) maar het resultaat was verbluffend! Wow, ik leek op een gekleurde Charlie’s Angels figuur. Het voelde alsof het vijf kilo lichter woog op mijn hoofd en ik zag er compleet anders uit. Ik kon niet stoppen om naar mijzelf te kijken. Dat mijn haar er na twee uur totaal anders uitzag laat ik achterwege. Wat ik nóg vervelender vond is dat het extreem warm was die dag en ik niets anders wilde dan zwemmen. Zwemmen met mijn hoofd onder water.
Maar dat kon natuurlijk niet. Al dat harde werken van Luís inclusief mijn geduld om zo lang stil te zitten. Plus, zonde van het geld. De pijn om het uit te kammen laat ik achterwege. Zo kwam het dat ik dagen lang met een beschermingskap op mijn hoofd zwom. Bijzonder frustrerend. Ik hield het vijf dagen vol. De vijfde dag dacht ik: jammer dan en dook zo het zwembad in. Zonder beschermkap op mijn hoofd en head first. Wat heb ik genoten. Dat het jammer van mijn haar was, daar dacht ik niet meer aan.
Een week later ging ik naar een andere kapper. Mijn vriendin Saskia had mij een natural hair kapper aanbevolen die ik wel eens wilde uitproberen. Ik mocht om negen uur aanwezig zijn en had geen idee wat mij te wachten stond. De kapsalon was een voormalig woonhuis omgetoverd tot een kapsalon en zat in een heel smal straatje. Ik kon het eerst niet vinden maar uiteindelijk vond ik het en met veel moeite parkeerde ik mijn moeder haar jeep in de straat zodat anderen ook langs konden rijden. Toen de kapster door mijn haar heen ging mompelde ze iets van “veel haar”. Tja, dat wist ik zelf ook wel. Hoe dan ook, ze zijn ruim drie uur bezig geweest. Eerst een complete proteïne behandeling, toen een deep conditioning behandeling en daarna een klei behandeling. Wat ze precies deden weet ik niet maar ik had mijn krullen nog nooit zo mooi gezien en wat had ik een lang haar! En toen de afsluiter, ze spoten zeker een liter natuurlijke lijnzaadgel in mijn haar, ik dacht eerst dat het zonnebloemolie was. Toen alles in mijn haar zat, mocht ik een zwarte lange plastic schort aandoen. En werd ik gevraagd om naar buiten te gaan. De kapster dirigeerde mij naar de zijkant van het huis en toen moest ik ongeveer 25 minuten lang met mijn haar wapperen. Van links naar rechts, van voor naar achteren. Zo hard mogelijk, zo veel mogelijk. Wat ik zeker bij het verhaal wil vertellen is dat het zeker 35-36 graden was. Dus zo wapperen met je haar, ín de hete zon, mét een lange zwarte plastic schort aan (mét lange mouwen mind you) was v-e-r-s-c-h-r-i-k-k-e-l-i-j-k! Ik had het warm, werd duizelig en wist niet welke kant ik op moest kijken, zo in een woonwijk waar er totaal geen privacy was. Auto’s reden ook gewoon achter mij langs en daarnaast maakte ik mij ook zorgen om het feit dat ik spetters gel tegen het huis van de buren aan spatte.
Een uur later was ik weer thuis. Mijn haar zag er perfect uit, de gel was inmiddels dankzij een droogkap voor een groot deel opgedroogd. Niets anders dan lof voor deze kapsters. Ze hadden heel veel kennis en ondanks dat akkefietje met de zwarte schort wisten ze echt wat ze deden. Maar ook hier weer: ik wilde zwemmen. Ik wist zeker dat als ik kopje onder zou zwemmen, er op het water van het hele zwembad van mijn zusje een laag olie zou drijven. Dat werd dus weer een paar dagen zwemmen met een kap op.
Ik hield het weer vijf dagen vol. Toen ging ik weer zwemmen, head first.
Mijn conclusie: met kroes haar kan je veel. Leuke kapsels, iedere keer zie ik er weer anders uit voor mijn man en je kan experimenteren. Maar je kan ook veel niet: als ik mijn haar föhn en er valt ook maar 1 druppel water op is het weer verpest. Zonder grap. En in een land als Nederland is dat niet te doen. Volgende week vlecht ik mijn haar weer in. Met nep haar. Zie ik er weer anders uit en hoef ik een aantal weken niet om te kijken naar mijn eigen haar, hoef ik niet meer een uur erover te doen om mijn haar uit te kammen op de zaterdag en kan ik gewoon weer zwemmen, zonder een beschermkap op. Ik kijk er nu al naar uit!
Geweldig weer!
Zo herkenbaar!
Jij hebt echt geduld! Kan me niet heugen wanneer ik voor het laatst kopje onder ben geweest! Wel regelmatig naar het strand, hahaha! ‘Ba dunami ganI tir’un kabes hom’!’