Zo noem ik het maar. Want het is zoals het is. Ik ga namelijk voor het eerst zonder echt een reden alleen op vakantie, zonder mijn kinderen en mijn man.

Nou ja, ik heb wel een beetje een reden. Ik ga namelijk mijn verjaardag vieren op Curaçao. En niet zomaar een vakantie, nee, mijn 40^ste verjaardag. Ik wilde het graag met mijn hele gezin vieren maar mijn man vond dat de Rabobank dat geen goed idee vond. Dus moest ik alleen voor mijzelf een ticket boeken. En dat vond ik wel een ding. Los van de prijs natuurlijk want ik vind de tickets nog steeds belachelijk hoog en ze lijken steeds hoger te worden, maar vooral omdat ik het gevoel had (lees: heb) dat ik mijn kinderen in de steek laat.

Ik voel mij een slechte moeder, een egocentrische moeder en een waardeloze echtgenote. Voor diegenen die mijn man kennen, hij zou op alle bovenstaande punten ‘ja, dat klopt’ hebben gezegd. Alleen om mij te stangen natuurlijk. Maar hoe dan ook, hij was het die tegen mij zei: ‘ga lekker naar je moeder op je verjaardag, met ons komt het wel goed’. En na een paar nachten erover te hebben geslapen heb ik de KLM weer blij gemaakt. Maar ook mijn moeder. Want voor het eest in  20 jaar ga ik mijn verjaardag weer vieren op Curaçao. Helaas zonder mijn lieve vader maar wél met mijn moeder, zusje, broer, beste vriend L. en met nichtje Z.

De dag begint te naderen dat ik vertrek en ik heb het lang uitgesteld om het mijn kinderen te vertellen. Simpelweg omdat ik ze er niet te lang van te voren ik ze ermee had willen opzadelen. Maar het viel uiteindelijk erg mee. Beiden hebben er (nog) niet om hoeven te huilen. Ik heb natuurlijk de reden voor mijn bezoek aan Curaçao wel een beetje verdraaid. Ik ga als eerst om mijn verjaardag te vieren maar ga ook een beetje werken. Dus werd dat dé reden voor mijn bezoek: ‘mama gaat om daar te werken’. En dat werd wel geaccepteerd.

Intussen begin ik mij een klein beetje te verheugen op mijn aankomende bezoek aan Curaçao: het is en blijft mijn eiland en mijn eerste thuis. En ik ga mijn familie weer zien. Ik heb een eigen slaapkamer bij mijn moeder thuis maar ik ga natuurlijk lekker naast haar slapen! Ik ben alvast begonnen met het inpakken van mijn koffer. Veel gaat er niet in, tot mijn moeder haar grote ergernis want wat heb jij nodig als je er maar een week bent? Juist! Een korte broek, 6 shirtjes, ondergoed,  een badpak en sportkleren. En op mijn moeder haar verzoek nog een ‘net setje’ erbij. Want ik ga tenslotte wel werken daar (een beetje).

En verder zitten er veel cadeautjes in voor nichtjes Z en M, mijn zusje en mijn moeder en nog wat werkdingen. Behoorlijk lege koffer but I like to travel light.

Ik heb mijn moeder in ieder geval gevraagd om mijn ‘ik kom incognito naar Curaçao’ wens te respecteren. Of dat 100% lukt betwijfel ik. Want tenslotte schrijf ik er nu een blog over. Maar ook omdat ik er kort ben én ik ga om weinig te doen. Met weinig denk ik aan:

• Uitslapen
• Veel lezen
• Veel Netflix kijken
• Veel blogs schrijven
• Niet werken
• Veel sporten
• Lekker lunchen met mijn moeder

Kortom: Weinig!

Inmiddels begin ik er steeds meer naar uit te kijken. Ondanks dat ik enorme vliegangst heb, heb ik al gekeken naar het entertainmentsysteem van de KLM. Ik weet niet of het mij lukt om maar naar 1 film te kijken aan boord (zenuwen) maar het idee dat ik zoveel mogelijk films kan bekijken is al een vakantie op zich.

Hoe dan ook, ik ga genieten, ik ga bbq-en, ik ga mijn kinderen enorm missen en ik ga opgeladen terugkomen naar mijn baby’s en mijn lieve man! Ik heb er alle vertrouwen in dat hij  goed voor ze gaat zorgen. So much for a mommy vacation! Wish me luck…