• 
• Zes is ze alweer. Onze S. Onze dochter en onze prinsessendraak. Ik loop al enkele weken rond om een blog over ons meisje te schrijven maar het leek mij zo moeilijk om over haar te schrijven. Niet omdat ze niet interessant is, integendeel, zij ís de reden dat ik begonnen ben met bloggen, maar omdat haar tweede naam ‘ik weet niet wat ik moet doen’ is.

Lastig. Ook herkenbaar voor andere ouders met deze kinderen neem ik aan. De diagnose ‘verveelde kinderen’ is namelijk een hele moeilijke. En een hele lastige. Want onze dochter weet echt niet wat ze moet doen. Ze houdt niet van speelgoed. Ze houdt niet van alleen spelen. Even kleuren? Het laat haar koud. Met poppen spelen? I don’t think so.

Ze is een meissie met gebruiksaanwijzingen. Neem nou het volgend voorbeeld. Een aantal weken geleden was ze jarig. Dan krijg je automatisch de vraag van de ouders van de uitgenodigde kindjes wat op haar wensenlijst staat. Tja, wat zeg je dan? Ik weet het in ieder geval niet. Dus ontving ze een paar cadeaubonnen van Bart Smit; zij noemt de winkel Barte Smit.

Een paar dagen later ging ze met haar papa naar de Barte Smit, om een bal te kopen. Haar bal was namelijk de dag daarvoor met een sterke stroming meegegaan naar we-weten-niet-waar. De cadeaubonnen gingen voor de zekerheid mee. Ik was er niet bij maar ik zie het wel voor mij: onze zoon die direct richting de Lego afdeling rent. En dan onze prinsessendraak: ze staat in een winkel vól speelgoed maar eigenlijk kan het haar niet boeien. Ze wordt er warm noch koud van. Ik ken geen enkel kind die niet happy is als hij of zij in een speelgoedwinkel staat. Je hoort niet te weten waar je naar moet kijken; of je naar links of rechts moet lopen. Het liefst vlieg je door al het speelgoed heen.

Maar onze S, die kwam na een half uur thuis met een Snackee, een nieuwe beker waar je én drinken in kunt zetten én een snack.

Ik bedoel, welk 6-jarig kind komt nou thuis met een beker uit een speelgoedwinkel en niet met een pop, bal, kleurtjes, knuffels, spelletjes? Nou, ons kind dus.

Het mooie is, ze is dolgelukkig met haar beker. Hij is vreselijk onhandig voor de volwassenen (lees: moeilijk schoon te maken, onmogelijk om mee te nemen naar school zonder dat er van alles uitvalt) maar ze is er zo blij mee. En daar gaat het uiteindelijk om.

En dat is maar één voorbeeld van onze S. Want ze heeft zoveel andere bijzondere eigenschappen. Mijn man en ik kijken elkaar geregeld aan en vragen ons dan af: “Waar komt dit vandaan? Waar komt zij vandaan?”

Om een completer beeld van haar te krijgen zal ik een aantal eigenschappen opsommen van ons mooi lief meissie:

• Ze dwarrelt rond, en dus door het leven, als een vlinder. Hoe mooi is dat?
• Ze zit pas in groep 2 maar leest sneller boekjes dan haar grote broer die in groep 4 zit. Hoe slim is dat?
• Ik heb voor bovenstaande wel een verklaring: ze neemt weinig van anderen aan dus bedacht zij dat zij zichzelf zou leren lezen en rekenen en schrijven zodat ze niet naar een juf, broer of ouder hoeft te luisteren.
• hetzelfde geldt voor het leren fietsen..opeens kon ze het!
• Ze blijft volhouden dat zij niet wilt trouwen met een ander behalve haar papa en mama. Herkenbaar voor kindjes op deze leeftijd maar het is wel heel mooi…Ik voel mij vereerd én trots.
• Ze blijft volhouden dat zij geen baby’s wilt: het doet pijn om ze te baren (dat is eigenlijk wel waar) en ze maken veel herrie (ze is wel slim want ook hier kan ik niet over liegen).
• Ze zegt in plaats van ‘eergisteren’ ‘overgisteren’. Ik moet haar eigenlijk corrigeren maar het is zo cute.
• Ze zegt in plaats van ‘kroepoek’ ‘kroekoek’. Zie bovenstaande.
• De winkel ‘Bart Smit’ blijft voor haar ‘Barte Smit’.
• Okay, ze weet nooit wat ze moet doen dus heb ik gisteren een groot roze vel gekocht zodat ik een beloningskaart kan maken voor haar: iedere keer als ze zélf met een antwoord komt op haar vraag ‘ik weet niet wat ik moet doen’ verdient ze een mooie sticker. En na een week stickers verdienen zal ik samen met haar koekjes bakken of gaan zwemmen.
• Ze is zó ondeugend en ondernemend. Als ik mijn moeder mag geloven was ik vroeger precies zo! Goed dat ik mijn moeder heb die mij herinnert aan dit soort zaken want ik herken mijzelf (en mijn man overigens ook) totaal niet in hoe zij is.. Overigens moet ik vermelden dat ik ooit met een blog zal komen hoe ik volgens mijn moeder vroeger was, dat is namelijk een hele andere story!
• Ze is zó lief: iedere ochtend als ze wakker wordt (en ze is altijd als eerste wakker van ons allemaal), komt ze naar ons toe, geeft ze ons een kus, en vraagt ze ons of we lekker geslapen hebben. En vaak vertelt ze ons ook dat ze ons lief vindt, van ons houdt of dat ze met ons wilt trouwen.
• Omdat ze zo door het leven fladdert is ze altijd heel snel moe. Ze gaat om zeven uur naar bed maar vaak haalt ze dit tijdstip niet en ligt ze om half zeven al te slapen. En zodra ze haar hoofd op haar kussen laat vallen, slaapt ze binnen 5 minuten. Bijzondere gave die zij volgens mij van haar tante C en haar opa Vlieger heeft.
• Ze is zo mooi. Daarnaast blijf ik het bijzonder vinden dat ik (en ik heb echt kroeshaar, bruine ogen én een tintje) zo een wit kind heb kunnen baren met groene ogen..
• Als ik erover nadenk was ze was in mijn buik al eigenwijs: ze groeide ze zo hard in mijn buik dat ik na 3 maanden van vreemden de vraag kreeg of ik een meerling verwachtte (eigenlijk niet prettig om te horen hoor) en dat ik na 8 maanden een onderzoek moest doen of ik geen zwangerschap suiker had. Conclusie: ik verwachtte gewoon een oer-Hollandse grote baby. Uiteindelijk kwam ze na 41 weken binnen 1½ uur ter wereld. Snel maar spannend want mevrouw was zo groot dat ze met haar schouder vastzat. Eind goed al goed. En mevrouw woog inderdaad ruim 10 pond! Alle lieve kleertjes die mijn moeder voor haar eerste kleindochter had gekocht waren te klein!
• Omdat ik mij toch wel een beetje in haar herken: ze klimt het liefst in bomen, fietst of stept het liefst en speelt niet met poppen! Het is dus een jongens-meisje en geen meisje-meisje.
• Ze een kamer met speelgoed heeft maar er niets mee doet. Haar kamer is er puur voor het slapen!
• Ze zegt wat er gezegd moet worden: #nofilter
• Ze is als geen ander (nep)boeren kan laten. Beter dan haar vader!
• Ze onze prinsessendraak is…uniek, one of a kind, en we van haar houden zoals ze is.