Zwemles
Wie kinderen heeft kent het. Zwemles. Voor degenen die in Nederland wonen is het net even erger. Zwemles in Nederland is namelijk niets vergeleken met zwemles op Curaçao. Ik herinner het mij nog heel goed: ik kreeg zwemles op het strand van Jan Thiel op Curaçao.
Afgelopen vakantie, we waren op vakantie op Curaçao, tijdens de WK finale besloten mijn man en ik met de kinderen naar het strand te gaan. Het was super rustig op de weg en ik kon in één keer doorrijden naar hetzelfde strand waar ik ooit zelf zwemles kreeg. Ik had mijn kindjes beloofd ze te laten zien waar ik zwemles had gehad. Al ziet het er totaal niet meer hetzelfde uit als 35 jaar geleden, het was toch dezelfde zee. Mijn geheugen is nogal slecht, ik kan mij dus niet meer herinneren of het een drama was om naar zwemles te gaan of juist een feest maar ik kan mij wel één ding herinneren: soms waren er prikvisjes in het water. Hele kleine die je niet kon zien maar ze prikten je wel. Heel vervelend. Prikvisjes of niet, ik heb mijn diploma gehaald. En ik had toch nooit de intentie om strandwachter te worden dus diploma A was voldoende.
Mijn kinderen zitten in Nederland op zwemles. Op loopafstand van waar ik woon is er een zwembad. Toch besloot ik mijn kinderen daar niet op zwemles te zetten. De reden? Je kan je kinderen als ouder niet zien als ze in het zwembad liggen. Ik heb last van beroepsdeformatie. Door mijn werk kom ik regelmatig in aanraking met ‘gevalletjes’ kindermisbruik. In welke vorm dan ook. Mijn eisen waren daarom vanaf het begin duidelijk: ik moest toezicht kunnen houden op mijn kinderen. Daarom zitten ze nu 1 dorp verderop op zwemles. In hetzelfde zwembad waar mijn man vroeger zwemles heeft gehad. Leuk heeft hij het nooit gevonden wisten hij en mijn ouders mij recent nog te vertellen. Maar ik vond het wel belangrijk dat mijn kinderen het wel leuk zouden hebben. Ze hoefden er van mij er niet juichend naar toe maar zeker niet huilend. En het zwembad voldeed aan mijn grootste eis: er was een grote glazen wand, je had dus altijd toezicht op je kinderen. En tot mijn grote genoegen hadden ze een extra regel: als ouder mocht je tussendoor niet even boodschappen gaan doen. Je moest er zijn voor je kinderen. Voor als ze opeens moesten huilen, maar ook om je kinderen op te vangen als ze een plasje moeten doen. Heerlijk.
Maar toch valt het vies tegen. Want het is een klein dorp. En daarom gaan alle kindjes naar dit zwembad. En zo groot is het niet. Nu ben ik slecht met vierkante meters inschatten maar ik kan je wel zeggen dat de 20-30 ouders die op dat tijdstip hun kinderen op zwemles hebben eigenlijk niet passen in dat kleine hok. En al die kindjes dan die tegelijkertijd moeten afspoelen onder de 7 douches. Véél te krap en véél te klein. Het past gewoon niet. En ik zat daar iedere maandag van kwart voor 5 tot zeven uur. Want ik had 2 kinderen op zwemles. Achter elkaar en niet tegelijkertijd. Ik had al meerdere keren gevraagd of ze ook doen aan privé zwemles maar daar doen ze niet aan (hebben ze ook niet te kampen met bezuinigingen? Hallo??).
Dus kwam ik een paar maanden geleden op het briljante idee om mijn kinderen tijdens onze vakantie op Curaçao op zwemles te zetten. Ik was er toch lang genoeg. Alles om mijn zwemles tijd in Nederland in te korten. Ik had de naam juf Ineke al een paar keer langs zien komen. Mijn nicht die op Curaçao woont gaf mij op een zondag haar naam en telefoonnummer. Ik belde haar en mocht de volgende ochtend bij haar langs. En zo gebeurde het dus dat 8 dagen na onze aankomst de kindjes op zwemles zaten. Privé zwemles. Want ik wilde zo snel mogelijk een diploma hebben. Drie keer in de week. En dus reden we iedere maandag, woensdag en vrijdag naar juf Ineke. Ze is geweldig met mijn kindjes. In haar tuin heeft ze een prachtig zwembad, 1 hele oude schildpad die af en toe langsloopt en een tent die ik helemaal voor mijzelf heb gedurende een uur. Kijk, dat noem ik nou luxe. En het feit dat het een flinke hap in mijn spaargeld is neem ik op de koop toe. Want het kort mijn zwemles tijd in Nederland flink in. En ik zag dat mijn kindjes met een grote glimlach naar juf Ineke gingen. En met sprongen vooruit gingen. En dat was het 100% waard. In een vervolg blog zal ik wel aangeven of ze het gered hebben om in 5 weken tijd met een zwemdiploma op zak het vliegtuig weer ingestapt zijn. Maar wat het resultaat maar mag wezen: op deze manier zwemles volgen is leuk. En op deze manier zwemles mama te zijn is nóg leuker.
Jaaaaaa juf Ineke, wie kent haar niet!!!! Ik heb je gevolgd op fb in die periode en met veel plezier de vorderingen voorbij zien komen. Wordt vervolgd dus.
Een plezier om je belevenissen te lezen Vanessa.
Lieve Vanessa,
Zoals altijd sla je de spijker op zijn kop…..wat een hel zijn die zwemlessen in Nederland. Super bedankt voor tip van Ineke. She is awesome!!! Morgen 4de les en nu duimen dat we misschien toch de A halen, zoniet gaat hij toch vooruit in NL.
Ik heb geen schiildpad gezien, maar wel heel veel katten…….en inderdaad wat een luxe is het; geen vieze chloorlucht, schreeuwend kinderen in een te kleine ruimte waar het nogeens ook heerlijk warm en vochtig is…….NOT!!
Dus dank je wel voor een top aanrader Juf Ineke op Curacao!
Heel veel liefs,
Lizanne
En dat badjuffrouw Ineke geweldig is, ik heb een middagje zwemles mogen geven samen met Ineke maar het is niet les geven van af de rand zoals de meeste les in Nederland word gegeven, maar er werd les gegeven in het water op deze manier kun je de kinderen goed begeleiden met de schoolslag rugslag welke slagen je ook maar nodig hebt om te zwemmen en door het te voelen daar leer je meer van dat het je van de kant word uitgelegd. De kinderen die een broertje dood hebben aan zwemmen op de één of andere manier lukt het Ineke bijna altijd wel een manier te vinden om ze toch enthousiast te krijgen en dat ze dan toch de zwemslagen leren en dit na een tijdje word bekroond met een mooi zwemdiploma
Hoe kom ik met juf Ineke in contact?